شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر انگیزش و رضایتمندی کارکنان با استفاده از الگوی hoq و بر مبنای نظریه های انگیزش با مطالعه موردی بر روی کارکنان حوزه مرکزی نیروی انتظامی جمهوری اسلامی ایران

رضایتمندی و انگیزش کارکنان در جهت بهره برداری بهینه از امکانات و سایر سرمایه های سازمانی از واقعیت های انکار ناپذیر هر سازمان می باشد. پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت بندی عوامل موثر بر انگیزش و رضایتمندی کارکنان حوزه مرکزی ناجا مورد مطالعه و بررسی قرار گرفته است. پس از مشخص شدن اهداف و سوالات پژوهش ، تعداد 359 پرسشنامه مشتمل بر 35 سوال که بر مبنای نظریه های انگیزش و رضایتمندی کارکنان تنظیم شده بود بین کارکنان سازمان به صورت طبقه ای توزیع گردید و 304 پرسشنامه جمع آوری شد. روایی پرسشنامه با استفاده از روایی محتوایی، صوری و سازه ای تأیید شد ؛ همچنین پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ محاسبه و تأیید گردیده است. مقدار آلفای کرونباخ برای پرسشنامه 95/0 به دست آمده است. پس از جمع آوری اطلاعات و داده های پرسشنامه با استفاده از آزمون¬های آماری به کمک نرم افزار spss و تشکیل ماتریس hoq به سوالات پژوهش پاسخ داده شد. نتایج پژوهش عوامل موثر بر انگیزش و رضایتمندی کارکنان و شاخص های اجرایی این عوامل در سازمان را تعیین نمود و الویت بندی آنها را با استفاده از الگوی hoq و بر مبنای عملکرد سازمان نشان داد. سه عامل ارتباطات و مشارکت در تصمیم گیری ، کار تلاش بر انگیز ، غنی و هدفمند و مجموع دریافتی ها و رعایت عدالت در آن به ترتیب به عنوان مهمترین عوامل موثر بر انگیزش و رضایتمندی کارکنان شناخته شد و حوزه های عوامل سازمانی ، ماهیت کار و عوامل محیطی به عنوان مهمترین حوزه های اجرای عوامل انگیزش و رضایتمندی در سازمان تعیین گردید.